اضطراب اجتماعی و اتیسم

حمیدرضا عرب
بر اساس گزارشی با عنوان اضطراب اجتماعی در بزرگسالان مبتلا به اوتیسم با اضطراب فیزیولوژیکی که قبل یا در حین موقعیت های اجتماعی ظاهر می شود، نگرانی در مورد ارزیابی منفی و تمایل به اجتناب از تعامل مشخص می شود. برای برخی از افراد، علائم خفیف است و فقط در زمینه های خاص (مانند محل کار یا در مهمانی ها) رخ می دهد برای برخی فراگیر است و بیشتر بر تعاملات تأثیر می گذارد. علائم معمولاً در دوران نوجوانی شروع می‌شوند و تا چندین سال قبل از درخواست کمک باقی می‌مانند.
آیا اضطراب اجتماعی بخشی از اوتیسم است؟ یک فرد می تواند هم اختلال اضطراب اجتماعی و هم اوتیسم داشته باشد، همچنین می تواند فقط اوتیستیک باشد یا فقط دارای اختلال اضطراب اجتماعی باشد.

اضطراب اجتماعی و اوتیسم چگونه بر یکدیگر تأثیر می گذارند؟ فرد مبتلا به اوتیسم می تواند به دلیل پیامدهای منفی مکرر در زمینه تعامل اجتماعی دچار اضطراب اجتماعی شود. مدیریت مهارتهای اجتماعی برای افرادی که دارای اضطراب اجتماعی و اوتیسم هستند دشوارتر است .
چه شباهت هایی بین اوتیسم و اضطراب اجتماعی وجود دارد؟ شباهت های اختلال اضطراب اجتماعی و اوتیسم قابل توجه است .
یکی از تشابهات اوتیسم و اضطراب اجتماعی نحوه ایجاد این دو است. به گفته اکثر محققان (اگرچه این موضوع قابل بحث است)، هر دو توسط ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و محیطی ایجاد می شوند.
اضطراب اجتماعی می تواند ناشی از چالش های مربوط به اوتیسم باشد. تفاوت این است که اضطراب اجتماعی باعث اوتیسم نمی شود. شباهت ها عمدتاً در نحوه بروز این دو است .
اجتناب
برخی از اجتناب ها در اضطراب اجتماعی و اوتیسم همپوشانی دارند.
مشکلات افراد دارای اضطراب اجتماعی
تعامل با افراد ناآشنا یا غریبه
شرکت در مهمانی ها یا مجالس اجتماعی
رفتن به محل کار یا مدرسه
شروع مکالمات
برقراری تماس چشمی
بازگرداندن اقلام به فروشگاه
غذا خوردن جلوی دیگران
استفاده از سرویس بهداشتی عمومی
برخی از مشکلات اجتماعی اختلال طیف اوتیسم اغلب عبارتند از: برقراری تماس چشمی، شروع گفتگو و تعامل با افراد ناآشنا که این موارد با لیست بالا منطبق است.